Brobdingnag - Jacek Kaczmarski

Dobrze jest żyć wśród wielkich ludzi

Z ich siłą - siebie nieświadomą,

Zainteresowanie wzbudzić

Małością - w straszne myśli płodną.

Chodzących z głową w chmurach zdumieć

Genialnym wynalazkiem prochu,

Dowieść, że władza tkwi w rozumie,

A nie w zasadach dawnych przodków.

Pokazać im, że czysta przemoc

Prawdziwą miarą jest wielkości,

Gdy oni cenią własną niemoc

I się lubują w naiwności.

Z odwagi śmieją się karzełka,

Gdy z muchą ciężki bój wygrywa,

Myśląc, że sztuczka to niewielka,

Nie wiedząc — jak jest zaraźliwa…

Przez myśl im nawet nie przemyka,

Że mogą zmiażdżyć mnie, jak pluskwę;

A ja się uczę ich języka,

A ja się ich słabości uczę.

Gdy gardzą mną, kiedy się płaszczę

I o ich śmieci się potykam…

Łatwiej — wiem z własnych to doświadczeń

Z olbrzyma zrobić niewolnika.

Il fait bon vivre parmi des gens formidables

Avec leur force - inconscients d'eux-mêmes,

Suscitez votre intérêt

Petitesse - dans de terribles pensées fertiles.

Les gens qui marchent la tête dans les nuages ​​vont vous émerveiller

Une brillante invention de la poudre à canon,

Pour prouver qu'il y a du pouvoir dans la raison,

Et pas dans les principes des anciens ancêtres.

Montrez-leur que la pure violence

La vraie mesure est la taille,

Quand ils valorisent leur propre impuissance

Et ils aiment la naïveté.

Le nain rit du courage,

Quand un gros combat gagne avec la mouche,

Penser que le truc est mineur

Ne sachant pas à quel point c'est contagieux...

Cela ne leur vient même pas à l'esprit,

Qu'ils peuvent m'écraser comme une punaise de lit;

Et j'apprends leur langue

Et j'apprends leurs faiblesses.

Quand ils me méprisent quand je rampe

Et je trébuche sur leurs ordures...

Plus facile - je le sais de ma propre expérience

Faire d'un géant un esclave.