Cień - Jacek Kaczmarski

Po ulic mokrym ciemnym tle,

Pod prószącymi latarniami,

Ja wlokę cień, cień wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami…

Ja wlokę cień, cień wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami…

Dawno nie było nam tak źle-

Zostaliśmy zupełnie sami.

Ja wlokę cień, cień wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami…

Ja wlokę cień, cień wlecze mnie,

Kałuże lśnią pod nogami…

Ja się zawiodłem, cień zawiódł się -

Tak jest już z tymi dziewczynami!

I wlokę go, on wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami…

Ja wlokę cień, cień wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami…

Był czas gdy cień mój cieszył się -

Jak ona mnie — jej cień go mamił…

I wlokę go, on wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami…

I wlokę go, on wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami…

A teraz mówi: z żalu kpię!

Lecz dobrze wiem że mówiąc — kłamie,

I wlokę go, on wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami…

Więc wlokę cień, cień wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami…

Tak pocieszamy wzajem się

Idąc długimi ulicami…

Ja wlokę cień, cień wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami.

Ja wlokę cień, cień wlecze mnie,

Kałuże lśnią nam pod nogami.

À travers les rues sur un fond sombre et humide,

Sous les lanternes scintillantes,

Je traîne l'ombre, l'ombre me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds...

Je traîne l'ombre, l'ombre me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds...

Nous n'avons pas été aussi mauvais depuis longtemps-

Nous étions complètement seuls.

Je traîne l'ombre, l'ombre me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds...

Je traîne l'ombre, l'ombre me traîne

Des flaques brillent sous mes pieds...

J'ai été déçu, l'ombre a échoué -

C'est comme ça avec ces filles !

Et je le traîne, il me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds...

Je traîne l'ombre, l'ombre me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds...

Il fut un temps où mon ombre se réjouissait -

Comment elle était pour moi - son ombre le séduisait ...

Et je le traîne, il me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds...

Et je le traîne, il me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds...

Et maintenant elle dit : je me moque de mon chagrin !

Mais je sais bien que quand il dit - il ment,

Et je le traîne, il me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds...

Alors je traîne l'ombre, l'ombre me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds...

C'est comme ça qu'on se console

Marcher dans les longues rues...

Je traîne l'ombre, l'ombre me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds.

Je traîne l'ombre, l'ombre me traîne

Les flaques brillent sous nos pieds.