Cromwell - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Idą na Londyn!

Idą purytanie!

Siłą ich czystość czyli lęk przed grzechem

Lęk rodzi wściekłość, a wściekłość - powstanie;

Idą pokonać chrześcijan — chrześcijanie

Mgłą dysząc zamiast oddechem

Broni się grzeszny król i pomazaniec

Nie tyle władzy żal mu, co zasady

Żal płynie z winy, a z winy — kajanie

Lecz nie kajania pragną purytanie:

Muszą dowody mieć - zdrady

Dowodem — zdrada.

Ów zdrajca zdradzony

Przez własne siły (te, na które liczył)

Nie może przecież zachować korony

Skoro przez Boga został osądzony

I sądzą go jego stronnicy

Jak zwykle chaos jest przy tym i zamęt

Ulica prawdę waży i rozdziela

O swoją przyszłość troszczy się parlament

Skazaniec łzawy szkicuje testament —

Z myślą o losie Cromwella

Turla się głowa królewska pod stopy

Sprawiedliwości stało się więc zadość

Dla zniewolonej wzór to Europy:

Szafot wszak w końcu biskup sam pokropił

I wielka nastała radość!

Wszystko to rankiem nadziei i wiary

Gdy strach i skrucha były zmian motorem

Wieczorem Cromwell rozpędza parlament

Sam się mianuje Lordem Protektorem:

Ofiara własnej ofiary

Idą na Londyn!

Idą purytanie!

Ils vont à Londres !

Les Puritains arrivent !

Leur force est leur pureté, c'est-à-dire la peur du péché

La peur engendre la rage et la rage augmente ;

Ils vont vaincre les chrétiens - les chrétiens

Haletant dans la brume au lieu de respirer

Le roi pécheur et l'oint se défendent

Il ne se plaint pas tant de l'autorité que des règles

Le regret vient de la culpabilité, et la culpabilité vient de la cajolerie

Mais ce ne sont pas les puritains qui veulent reprocher :

Ils doivent avoir des preuves - des trahisons

La preuve - la trahison.

Ce traître est trahi

Par sa propre force (celles sur lesquelles il comptait)

Après tout, il ne peut pas garder la couronne

Depuis qu'il a été jugé par Dieu

Et ses partisans le jugent

Comme toujours, c'est le chaos et la confusion

La rue pèse et distribue la vérité

Le Parlement se soucie de son avenir

Un condamné de larmes esquisse un testament -

Le destin de Cromwell en tête

La tête royale roule sous les pieds

Justice a donc été rendue

Pour la captive, le modèle est l'Europe :

Après tout, l'évêque a aspergé l'échafaud lui-même

Et ce fut une grande joie !

Tout cela le matin de l'espoir et de la foi

Quand la peur et le remords étaient le moteur du changement

Le soir, Cromwell fait tomber le parlement

Il se fait Seigneur Protecteur :

Auto-victime

Ils vont à Londres !

Les Puritains arrivent !