Krowa - Jacek Kaczmarski

Gdzieś na wiosnę front już przeszedł

Chłopcy poszli w trop — mnie w lesie

Chłop rannego znalazł i się ulitował

Młody był i niebogaty

Trochę traw, coś na kształt chaty

A w oborze jedna zabiedzona krowa

Leżę w słomie, liżę rany

Wtem chłop wpada zastrachany:

— Idą Ruskie!

— woła — ale od zachodu!

— Cóżeś taki niespokojny?

Może to już koniec wojny

Albo władzę przysyłają dla narodu!

Podchodzimy na skraj lasu

A tam Ruskie — krowy pasą -

Stado z tysiąc sztuk, dorodne, zdrowe, mleczne

Skoro trawę żre pod strażą

Znać - do Rosji je prowadzą

Spod Poznania, więc zdobyczne — poniemieckie

Słuchaj — mówię - coś tak czuję

Że tu sobie pohandlujesz

Idź po bimber, coś go za oborą schował -

Ruski nie zje, a wypije

A to bydło jest niczyje

Przecież przyda się w oborze — druga krowa!

Idzie chłop — i mowa krótka:

Wódka — krowa, krowa — wódka

Ale strażnik z karabinem — niet — powiada

Jak się krowy nie doliczą

To pod mur postawią z niczym

Nam się czisło, czyli liczba musi zgadzać!

Chłop pomyślał i zaradził

Chudą krowę przyprowadził

Dodał bimber i zamienił ją - na tłustą

Mało ryczy, mleko daje

Chłop się cieszy, a ja — wzajem

Żeśmy krową - świnię podłożyli Ruskom!

Jeszcze dobrze nie strzeźwieli —

Do zagrody przylecieli

Krowę w łańcuch, mnie na muszkę, chłop pobity —

Tak napili się za darmo

Odzyskali własność armii

I wykryli na dodatek — schron bandyty

Dziesięć lat ich kraj zwiedzałem

W jedenasty rok na stałe

Powróciłem tu, gdzie z nimi handlowałem

Chłopu poszło nie tak gładko —

Żyje ponoć - pod Kamczatką

W każdym razie już go więcej nie widziałem

Nasza krowa — jakby zgadła

Co ją czeka — szybko padła

Nim przegnali ją na tamtą Bugu stronę

Pogrzeb miała uroczysty —

W ziemi bliskiej, bo ojczystej

Leżą kości jej —

Starannie ogryzione

Quelque part au printemps, le front est déjà passé

Les garçons ont suivi - moi dans les bois

Le paysan du blessé l'a trouvé et a eu pitié

Il était jeune et pas riche

De l'herbe, quelque chose comme une cabane

Et dans l'étable il y a une vache sale

Je suis allongé dans la paille, léchant mes blessures

Alors le paysan éclate de peur :

- Ils arrivent Ruskie !

- il appelle - mais de l'ouest !

- Qu'est-ce que tu es si anxieux ?

C'est peut-être la fin de la guerre

Ou ils envoient le pouvoir au peuple !

Nous approchons de la lisière de la forêt

Et là les Ruskies - les vaches paissent -

Un troupeau de mille têtes, dodues, saines, laitières

Depuis qu'il mange l'herbe sous bonne garde

Vous savez - ils les ont conduits en Russie

De Poznań, donc capturé - post-allemand

Ecoute - je dis - je ressens quelque chose comme ça

Que vous échangez ici

Allez chercher du clair de lune, il a caché quelque chose derrière la grange -

Ruski ne mangera pas, mais boira

Et ce bétail n'appartient à personne

Après tout, ce sera utile dans la grange - une deuxième vache !

Voici le paysan - et un petit discours :

Vodka - vache, vache - vodka

Mais le garde du fusil - nie, dit

Si les vaches ne comptent pas

Ils ne mettront rien sous le mur

Nous l'avons perdu, donc le nombre doit correspondre !

Le paysan réfléchit et remédia

Il a apporté la vache maigre

Il a ajouté du clair de lune et l'a transformé en un liquide gras

Il rugit peu, donne du lait

Le paysan est heureux, et moi - l'autre

Nous sommes une vache - un cochon a été planté par les Russes !

Ils ne sont pas encore bien sobres -

Ils ont volé à la ferme

Une vache dans une chaîne, un nœud papillon pour moi, un paysan battu -

C'est comme ça qu'ils ont bu gratuitement

Ils ont regagné la propriété de l'armée

Et ils ont découvert en plus - un abri pour bandits

Depuis dix ans je visite leur pays

Permanent en onzième année

Je suis retourné là où j'ai échangé avec eux

Paysan, ça ne s'est pas si bien passé -

Soi-disant, il vit - près du Kamtchatka

Au moins je ne le voyais plus

Notre vache - comme si elle devinait

Ce qui l'attend - elle est rapidement tombée

Avant qu'ils ne la chassent de l'autre côté du Bug

L'enterrement était solennel -

Dans un pays voisin, parce qu'il est natif

Poser ses os -

Soigneusement mâché