Przedszkole - Jacek Kaczmarski

W przedszkolu naszym nie jest źle

Zabawek mamy tutaj w bród

Po całych dniach bawimy się

W coraz to inny trud

Pani nam przypatruje się

Pilnuje gdzie zabawy kres

W przedszkolu naszym nie jest źle

Kiedy się grzecznym jest

Bo jeśli nie — za raz po pupach po pupach po pupach biją nas

I krzyczą - patrz szcze- patrz szczeniaku gdzieś ty wlazł

Albo po łapach po łapach trzepią i

W kącie się łyka łzy

Za oknem tyle świata lśni

Do szyby więc przyciskam nos

Wszystkim zachwycałbym się gdy-

Gdyby nie Pani głos

Bo mamy w pociąg bawić się

Pani nas ciągnie tam i tu

I chyba sama nie wie gdzie

Powtarza tylko: czu-czu-czu…

My za nią przewracając się

I na zakrętach lecąc w bok

Patrzmy jak się pociąg rwie

Krzyczymy: czu-czu gubiąc krok

A Pani ciągle biega i

Za nią już tylko jeden dwu

Bo reszta po ścianami tkwi

I leżąc krzyczy: czu-czu-czu!

Pani się zatrzymuje zła

Pierwszego z brzegu łapie i

Tym pierwszym zwykle bywam ja

Bo jestem krnąbrny oraz zły

Więc zaraz da mi da po pupie po pupie po pupie zbije mnie

Krzycząc — czemu szcze- czemu szczeniaku nie bawisz się

A ja z pociągu wypadłem tylko i

W kącie połykam łzy

Lecz nic nie mówię cóż to da?

Coś tylko we mnie w środku drży

W kąciku siedzę cicho sza

Myślę że smutno mi

Lecz z czasem minie też i to

W przedszkolu naszym tak już jest

Że zapomina się tu zło

Tu troskom szybki kres!

Więc znów bawimy wszyscy się

Pod czujnym okiem Pani, i

W przedszkolu naszym nie jest źle!

(Szczególnie gdy się śpi!)

C'est pas mal dans notre jardin d'enfants

Il y a beaucoup de jouets ici

On s'amuse toute la journée

Des efforts différents et différents

La Dame nous regarde

Garde une trace de l'endroit où le plaisir se termine

C'est pas mal dans notre jardin d'enfants

Quand tu es poli

Parce que sinon - ils nous ont frappés sur les fesses et les fesses

Et ils crient - regarde bien - regarde, le chiot, quelque part tu es entré

Ou ils se touchent les pattes sur les pattes et

Les larmes sont avalées dans le coin

À l'extérieur de la fenêtre, une grande partie du monde brille

Alors j'appuie mon nez contre la vitre

Je serais ravi de tout si-

Si ce n'était pas pour ta voix

Parce qu'on est censé jouer au train

La Dame nous traîne là et ici

Et je ne pense pas qu'elle sait où

Il ne fait que répéter : czu-czu-czu...

Nous la suivons basculer

Et voler de côté dans les virages

Regardons le train s'arrêter

Nous crions : je sens, je sens que je perds pied

Et la Dame court constamment et

Seuls un et deux sont derrière elle

Parce que le reste est sur les murs

Et allongé il crie : toucher-toucher-toucher !

La dame s'arrête en colère

Le premier est attrapé et

Le premier c'est généralement moi

Parce que je suis capricieux et en colère

Alors elle va me donner un cul sur un cul au bout d'un moment, et elle va me battre

Crier - pourquoi ne joues-tu pas avec le chiot ?

Et je suis seulement descendu du train et

Dans le coin j'avale des larmes

Mais je ne dis rien, que va-t-il faire ?

Il n'y a que quelque chose en moi qui tremble

Je suis assis tranquillement dans le coin

je pense que je suis triste

Mais cela aussi passera avec le temps

C'est comme ça dans notre jardin d'enfants

Ce mal est oublié ici

Voici une fin rapide aux soucis!

Donc nous nous amusons tous à nouveau

Sous l'œil attentif de la Dame, et

C'est pas mal dans notre jardin d'enfants !

(Surtout quand vous dormez !)