Szturm - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Szturmują bramy!

Kłódek trzask!

Ze wszystkich stron rozgrzane twarze!

Straż puszcza pod naciskiem mas!

Wpadają w chłodne korytarze

Wołając — Czas!

Już czas!

Już czas!

Gną się parkiety pod naporem

Zrośnięte otwierają drzwi

Wśród rzeźb, obrazów i ubiorów

Z przepisów barwna ciżba drwi

I woła — Wzoru!

Wzoru!

Wzoru!

Muzeum wszystkich nie pomieści

Więc idą przez pamiątek zbiór

A ci, co raz już całość przeszli

Z powrotem zamykają sznur

Wołając — «Treści!

Treści!

Treści!»

Patrzą na szable, katafalki

Procesje zamienionych w lód

Błamy sztandarów rozpostartych

Wybrzmiałych pieśni zwoje nut

I krzyczą - Walki!

Walki!

Walki!

I cisza tej zapada miary

Gdy nagle wiedzą, czego chcą

Ci, którym przeznaczono mary

A którzy o swe życie drżą

Ale wołają - Wiary!

— Ofiary… — echem mury drwią

Ils prennent d'assaut les portes !

Faites craquer les cadenas !

Des visages chauds de tous côtés !

Les gardiens lâchent prise sous la pression des masses !

Ils tombent dans des couloirs frais

Crier - C'est l'heure !

C'est l'heure!

C'est l'heure!

Les parquets plient sous la pression

Les fusionnés ouvrent la porte

Entre sculptures, peintures et vêtements

La foule colorée se moque des règles

Et il crie - Modèle !

Le motif!

Le motif!

Le musée ne peut pas accueillir tout le monde

Alors ils parcourent la collection de souvenirs

Et ceux qui ont traversé tout ça une fois avant

Ils referment la corde

Crier - « Contenu !

Teneur!

Teneur! "

Ils regardent des sabres et des catafalques

Les cortèges se sont transformés en glace

Nous nous couchons sur les bannières déployées

Chansons ébouriffées de notes

Et ils crient - Combattez !

Lutte!

Lutte!

Et le silence de cette mesure tombe

Quand ils savent soudainement ce qu'ils veulent

Ceux qui sont destinés à Marie

Et ceux qui tremblent pour leur vie

Mais ils crient - Faith!

- Victimes ... - fait écho aux murs moqueurs