Świadkowie - Jacek Kaczmarski

Mamasza!

Mnie siemnadcat liet, a ja uże liejtnant.

Zdies wsio w poriadkie —

polskich my unicztożim banditow.

Tagda ja napiszu pismo i wsio skażu ja wam,

siejczas nie chwatajet sił i spit moj major Szachnitow.

Atcu skażi szto u

mienia jest dla niewo padarok — pidżak s anglijskoj plietuszkoj popał mnie

prosta darom

Wejdźmy głębiej w wodę kochani

Dosyć tego brodzenia przy brzegu

Ochłodziliśmy już po kolana

Nasze nogi zmęczone po biegu

Wejdźmy w wodę po pas i po szyję

Płyńmy naprzód nad czarną głębinę

Tam odległość brzeg oczom zakryje

I zeschniętą przełkniemy tam ślinę

Potem każdy się z wolna zanurzy

Niech się fale nad głową przetoczą

W uszach brzmieć będzie cisza po burzy

Dno otwartym ukaże się oczom

Tak zawisnąć nad ziemią choć na niej

Bez rybiego popłochu pośpiechu

I zapomnieć zapomnieć kochani

Że musimy zaczerpnąć oddechu

Mamasha !

Je suis lieutenant, et je suis lieutenant.

Zdies wsi w poriadkie -

bandits polonais.

Tagda, je vais écrire une lettre et te bénir,

Mon major Shakhnitov n'arrive pas à retrouver mes forces et mon sommeil.

Atcu a contaminé la position

La propriété est un enclos pour femmes - le pyjama de la pletushka anglaise m'a brûlé

cadeaux simples

Allons plus loin dans l'eau, bien-aimé

Assez de ce rivage pataugeant

Nous nous sommes refroidis jusqu'aux genoux

Nos jambes sont fatiguées après la course

Entrons dans l'eau jusqu'à la taille et le cou

Avançons vers les profondeurs noires

Là, la distance jusqu'au rivage couvrira tes yeux

Et nous y avalerons de la salive séchée

Alors tout le monde s'immergera lentement

Laissez les vagues rouler au-dessus de vos têtes

Le silence après la tempête résonnera dans tes oreilles

Le fond sera ouvert aux yeux

Alors accrochez-vous au sol, même dessus

Pas de ruée vers la panique du poisson

Et oublier les êtres chers

Qu'on a besoin de souffler