Wieża Babel - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Spójrz w dół Gabrielu Archaniele

Gdzie tłum swój nowy wznosi chram

Na bezprzykładny ich wysiłek

Gdy chcą w nadludzkim arcydziele

Dorównać nam przez chwilę

Gdy w dół biegają i do góry

Spajając ciężkie głazy krwią

Na swym wspaniałym wspólnym kopcu

Bez żadnej kłótni awantury

Radośni są i mocni

Że wszyscy mają język jeden

By nim wyrazić jedną myśl

Tacy się widzą piękni mądrzy

Zbyt szybko chcą osiągnąć Eden

I miarą swą świat sądzić

Nie muszę nawet palcem ruszyć

By w prochy ziemi wetrzeć proch

Bo piorun rękę moją zdradzi

Człowiek zagładę nosi w duszy

Wystarczy go przerazić

Odbiorę bratu brata język

I koniec zgody Tłumiąc głos

Będę się zdradzać śledzić kumać

Na mnie polegać we mnie wierzyć

Wszak to ich los i duma

Patrz teraz Dłonie im opadły

I już nie rozumieją słów

Wieża osuwa się w mrowisko

Niech cię nie mierzi ich szkaradność

Spójrz znów

Już czysto

Regarde en bas, Gabriel Archange

Où la foule érige son nouveau sanctuaire

Pour leur effort inégalé

Quand ils veulent dans un chef d'oeuvre surhumain

Associez-nous un moment

Quand ils descendent et montent

Collage de gros rochers avec du sang

Sur sa magnifique butte commune

Pas de querelles bagarre

Ils sont joyeux et forts

Qu'ils ont tous une seule langue

Pour exprimer une pensée avec

C'est comme ça que les beaux sages se voient

Ils veulent rejoindre Eden trop vite

Et jugez le monde à votre propre mesure

Je n'ai même pas besoin de bouger un doigt

Pour frotter la poussière dans la poussière

Parce que la foudre trahira ma main

L'homme porte le destin dans son âme

Fais-lui juste peur

J'enlèverai la langue de mon frère

Et la fin du consentement.

Je vais tricher, suivez-moi

Compte sur moi pour croire en moi

Après tout, c'est leur destin et leur fierté

Regardez maintenant, leurs mains sont tombées

Et ils ne comprennent plus les mots

La tour s'effondre dans la fourmilière

Ne soyez pas harcelé par leur hideur

Regarde encore

C'est déjà propre