Wojna postu z karnawałem - Jacek Kaczmarski

Niecodzienne zbiegowisko na śródmiejskim rynku

W oknach, bramach i przy studni, w kościele i w szynku

Straganiarzy, zakonników, błaznów i karzełków

Roi się pstrokate mrowie, roi się wśród zgiełku

Praca stała się zabawą, a zabawa — pracą:

Toczą się po ziemi kości, z kart się sypią wióry

Nic nie znaczy, ten co nie gra, ci co grają - tracą

Ale nie odróżnić w ciżbie, który z nich jest który

W drzwiach świątyni na serwecie krzyże po trzy grosze

Rozgrzeszeni wysypują się bocznymi drzwiami

Klęczą jałmużnicy w prochu pomiędzy mnichami

Nie odróżnić, który święty, a który świętoszek

Oszalało miasto całe

Nie wie starzec ni wyrostek

Czy to post jest karnawałem

Czy karnawał - postem!

Dosiadł stulitrowej beczki kapral kawalarzy

Kałdun — tarczą, hełmem — rechot na rozlanej twarzy

Zatknął na swej kopii upieczony łeb prosięcia

Będzie żarcie, będzie picie, będzie łup do wzięcia

Przeciw niemu — tron drewniany zaprzężony w księży

A na tronie wychudzony tkwi apostoł postu

Już przeprasza Pana Boga za to, że zwycięży

A do ręki zamiast kopii wziął Piotrowe Wiosło

Prześcigają się stronnicy w hasłach i modlitwach

Minstrel śpiewa jak to stanął brat przeciwko bratu

W przepełnionej karczmie gawiedź czeka rezulatu

Dziecko macha chorągiewką - będzie wielka bitwa

Oszalało miasto całe…

Siedzę w oknie, patrzę z góry, cały świat mam w oku

Widze co kto kradnie, gubi, czego szuka w tłoku

Zmierzchem pójdę do kościoła, wyspowiadam grzeszki

Nocą przejdę się po rynku i pozbieram resztki

Z nich karnawałowo-postną ucztą jak się patrzy

Uraduję bliski sercu ludek wasz żebraczy

Żeby w waszym towarzystwie pojąć prawdę całą:

Dusza moja — pragnie postu, ciało — karnawału!

Un rassemblement insolite sur la place du marché du centre-ville

Aux fenêtres, aux portails et au bord du puits, à l'église et au bar

Marchands, moines, bouffons et nains

Il y a un essaim hétéroclite, grouillant dans l'agitation

Le travail est devenu un plaisir et le plaisir est devenu un travail :

Les os roulent sur le sol, les jetons tombent des cartes

Ça veut rien dire, ceux qui ne jouent pas, ceux qui perdent

Mais pas pour dire à la foule qui est qui

Croix pour trois groszy sur une nappe à la porte du temple

Le déversement absous par la porte latérale

Les aumôniers s'agenouillent dans la poussière parmi les moines

Tu ne peux pas dire lequel est saint et lequel est prude

Toute la ville est devenue folle

Ni le vieil homme ni l'adolescent ne savent

Est-ce que ce jeûne est un carnaval

Ou carnaval - jeûne!

Il a monté un baril de cent litres de caporal de cavalerie

Kałdun - avec un bouclier, un casque - coassant sur son visage renversé

Il a collé une tête de porcelet au four sur sa copie

Il y aura de la nourriture, il y aura de la boisson, il y aura du butin à prendre

Contre lui - un trône en bois attelé aux prêtres

Et sur le trône, il y a un apôtre du jeûne, émacié

Il s'excuse déjà auprès de Dieu d'avoir gagné

Et au lieu d'une copie, il a ramassé Piotrowe Wiosło

Les supporters dans les slogans et les prières font la course

Le ménestrel chante pendant que son frère combattait son frère

Dans la taverne bondée, le bavardage attend les résultats

L'enfant agite le drapeau - il y aura une grande bataille

Toute la ville est devenue folle...

Je m'assieds à la fenêtre, je regarde en bas, le monde entier est dans mes yeux

Je vois ce qui vole, perd ce qu'il cherche dans la foule

Au crépuscule j'irai à l'église confesser mes péchés

La nuit, je vais me promener sur la place du marché et ramasser les restes

D'eux un carnaval et une fête de lenten comme on le voit

Je réjouirai les gens de tes mendiants qui sont proches de mon cœur

Afin de comprendre toute la vérité dans votre entreprise :

Mon âme désire vite, mon corps désire carnaval !