Jeszcze pożyjemy - Marek Grechuta

Mały jest kraj,

Gdy wszystko wszystkim,

Wydaje się uboższe.

Piękny jest kraj,

Gdy wszystko wszystkim,

Wydaje się najmłodsze.

Ciężki jest kraj,

Gdy wszystko wszystkim,

Wydaje się najprostrze.

Piękny jest kraj

Gdy wszystko wszystkim,

Wydaje się jeszcze złe.

I dla tych,

Którzy lubią chleb zdrowy i twardy.

I dla tych,

Którym szczęście odbiera, zabiera wróg.

I dla tych,

Którzy noszą zegary w lombardy.

I dla tych,

Którzy tańczą, gdy inni już padli z nóg.

Jeszcze pożyjecie poeci prawdy,

Jeszcze pożyjecie padając z nóg,

Zobaczycie jeszcze jak inni wstają,

Jakby ich prowadził taki sam Bóg.

Le pays est petit

Quand tout est

Il semble plus pauvre.

Le pays est beau

Quand tout est

Elle semble la plus jeune.

Le pays est dur

Quand tout est

Cela semble le plus simple.

Le pays est beau

Quand tout est

Cela semble toujours mauvais.

Et pour ceux

Qui aiment le pain sain et dur.

Et pour ceux

Dont le bonheur enlève, l'ennemi enlève.

Et pour ceux

Qui portent des horloges dans les prêteurs sur gages.

Et pour ceux

Qui dansent quand d'autres sont déjà tombés.

Les poètes de la vérité vivront pour vous,

Tu vivras en tombant de tes pieds,

Vous verrez comment les autres se lèvent,

Comme si le même Dieu les conduisait.