Pieśń wigilijna - Marek Grechuta

Na krawędziach dni wisi szara mgła

Wiatr tą kurtynę targa i w niebo gna

I wtedy czasem błyśnie błękit i biel

Gdy coraz więcej barw pojawia się

W jesiennej melancholii krętych dróg

Stuka do okien bram, podchodzi pod nasz próg

Zieleń się w złoto zmienia, srebro i brąz

Korowód tylu barw rusza przed nami w pląs

Na niebie obłok zwija żagle różowe

Bo księżyc już rozpina gwiazdami tło granatowe

Codziennie się staramy, by zrobić podobny cud

Zamienić szarość ziemi w złocisty chleb i miód

Lecz nam to idzie ciężko, czasami tak jak na wspak

Dopomóż w tym nam, Panie, podpowiedz jak

Daj nam więcej siły, więcej siły więc daj

Uczyń w naszym sercu maj, zielony gaj

Niech nas nie poszarza trudów codzienny trans

Niech się czasem zdarzy nam tych kilka szans

Nie ma Twojej winy w tym, że jest jak jest

Ale dla nas zdobądź się na mały gest

Chleba w blasku słońca, wina w blasku gwiazd

Nie opuszczaj murów tych bezbarwnych miast

Szarordzawy mur, bure stada chmur

Tak jakby mury wzięły chmury za wzór

I tylko gdzieś, w oddali, do okna stuk

Gałąź białego bzu…

To wiatr na okarynie przypomina dawny czas

Choć wkoło ciemna noc a księżyc siwy głaz

Że przecież obiecano wino i chleb

O którym ślepy śnił, głuchy usłyszał szept

Od których pąsowieje kwitnący sad

Ryba przy brzegu lśni, zwierzę zostawia ślad

Codziennie się staramy…

Un brouillard gris s'accroche aux bords des jours

Le vent jette ce rideau et se précipite dans le ciel

Et puis parfois des éclairs bleus et blancs

Quand de plus en plus de couleurs apparaissent

Dans la mélancolie d'automne des routes sinueuses

Il frappe aux fenêtres du portail, arrive sur notre seuil

Le vert se transforme en or, argent et bronze

Un cortège de tant de couleurs s'élance devant nous

Dans le ciel, le nuage roule des voiles roses

Parce que la lune répand déjà le fond bleu marine avec des étoiles

Chaque jour, nous essayons de faire un miracle similaire

Transforme le gris de la terre en pain d'or et en miel

Mais ça va dur pour nous, parfois en sens inverse

Aide-nous en cela, Seigneur, dis-nous comment

Donne-nous plus de force, alors donne-nous plus de force

Faire de mai dans notre cœur, un bosquet verdoyant

Ne soyons pas submergés par les épreuves de la transe quotidienne

Ayons ces quelques chances de temps en temps

Ce n'est pas ta faute si c'est ce que c'est

Mais pour nous, fais un petit geste

Pain à la lueur du soleil, vin à la lueur des étoiles

Ne quitte pas les murs de ces villes incolores

Mur gris-rouille, nuages ​​ternes

Comme si les murs prenaient les nuages ​​comme modèle

Et seulement quelque part, au loin, frapper à la fenêtre

Une branche de lilas blanc...

C'est le vent sur l'ocarina qui nous rappelle le bon vieux temps

Bien que la nuit soit noire tout autour et que la lune soit grise et blanche

Que le vin et le pain étaient promis

Dont les aveugles rêvaient, les sourds entendaient un murmure

D'où rougit le verger fleuri

Le poisson brille sur le rivage, l'animal laisse une trace

Chaque jour, nous essayons de...